ماه میهمانی خدا در راه است...
سلام و صبحتون بخیر...
چند جلسه پشت سرهم بخاطر درسا اصلا وقت نکردم که برم کلاس احکام و تفسیراما دیروز بالاخره بعد از مدتی نسبتا طولانی رفتم. مثل همیشه کلاس مفیدی بود و خیلی دلنشین. خدایش به احساس آرامش بهم دست میده وقتی میرم مسجد وقتی هم سرکلاس های آموزشی مثل احکام و تفسیر میرم اصلا دلم نمیخواد کلاس تموم شه.
دیروز خانم معلم عزیزمون در رابطه با احکام روزه حرف زدن و کمی هم در مورد صلوات فرستادن. یک ساعت آخر هم در رابطه با آیه ۲ سوره جمعه و آیه ۱۶۴ سوره ال عمران که راجع به بعثت پیامبربزرگ بود حرف زدن.
من این پایین سعی میکنم اون چیزایی که معلمم دیروز در موردش حرف زدن بنویسم. حتما بخونین خیلی مفید هستن.
اگر دیوانه عاقل شود و یا کافر مسلمان شود واجب نیست روزه های فوت شده را قضا نمایند
اما: اگر مسلمانی کافر شود دوباره مسلمان گردد روزه های از دست داده شده را باید قضا کند
حتی اگر مریضی به واسطه مریضی داروئی استفاده کند و او را مست کند باید روزه آن روز را قضا کند
اگر کسی بعلت عذری مثلا به سفر برود و برگردد و شک کند چند روز عذر داشته مثلا ۵ یا ۶ روز میتواند مقدار کمتر را قضا کند.
اگر از چند ماه رمضان روزه قضا داشته باشد مانعی ندارد هر کدام را اول بگیرد اما اگر مثلا ۵ روز روزه قضا داشته باشد و ۵ روز به رمضان مانده باشد بهتراست اول ۵ روز قضا را بگیرد.
درقضای روزه ی رمضان میتوان پیش از ظهر روزه خود را باطل کرد مگر وقت قضا تنگ باشد
اما اگر اجیر باشی مثلا اجیر میتی باشی بهتر است پیش از ظهر روزه را باطل نکنید
اگر بعلتی یا مریضی یا حیض نتواند روزه داشته باشد و بمیرد آن روزها قضا ندارد
اگر به واسطه مریضی روزه ی رمضان را نگیرد و مرض او تا رمضان بعد طول بکشد قضا ندارد وباید برای هر روز یک مد طعام (۷۵۰گرم) قوت غالب نان یا جو یا گندم و مانند آن ها به فقیر بدهد
اگر در ماه رمضان بعلت عذری روزه نگیرد و بعد از رمضان عذر او برطرف شود و عمدا تا سال بعد نگیرد باید قضا کند و برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد
همچنین اگر در قضای روزه کوتاهی کند و سپس عذر دیگری پیدا کند باید قضا را بگیرد و برای هر روز یک مد طعام را بدهد
اگر مرض او چند سال طول بکشد و سپس خوب شود میتواند قضای سال آخر را بگیرد ولی برای همه ی سال های پیش برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد.
اگر قضای روزه ی رمضان را چند سال تاخیر بیندازد باید قضا کند فقط برای سال اول طعام باید بدهد. اخطار: اگر کسی عمدا روزه رمضان را نگیرد (کفاره بر او واجب) اما اگر تا سال بعد اجرا نکند برای هر روز یک مد طعام هم باید به فقیر بدهد
اگر روزه ی رمضان را عمدا نگیرد و در یک روز مثلا چند بار غذا بخورد و یا مکرر جماع کند فقط یک کفاره کافی است
بعد از مرگ پدر٬ پسر بزرگتر باید قضای روزه بگیرد یا اجیر بگیرد و یا به نسبت طعام دهد٬ برای نماز قضای پدر هم همینطور٬ اگر پسر بزرگ برایش از نظر مالی میسر نبود با رضایت بقیه ورثه از مال میت میتوان استفاده و جبران کرد. مهم رضایت ورثه است.
اگر پدری غیر از روزه رمضان روزه واجب دیگری مانند روزه نذر را نگرفته و یا اجیر شده و نگرفته و فوت کرده بر پسر بزرگتر واجب نیست انجام ده
جاهای که فقط قضای روزه واجب است:
در چند مورد فقط قضای روزه بر انسان واجب است وکفاره واجب نیست
اول: آن که در شب ماه رمضان جنب باشد و تا اذان صبح از خواب بیدار نشود.
دوم: نیت روزه نکند و عملی که روزه را باطل میکند به جا نیاورد- یا ریا کند- یا قصد کند روزه نباشد و یا قصد کند کاری را که روزه را باطل میکند انجام دهد
سوم: کسی که در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کند و با آن حال یک یا چند روز روزه بگیرد
چهارم: اگر بدون تحقیق نداند که صبح شده یا نه و کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد و بعد بفهمد صبح شده
پنجم: اگر کسی بگوید صبح نشده و دیگری به گفته او کاری کند که روزه را باطل میکند انجام دهد٬ بعد بفهمد صبح بوده است.
ششم: کسی که بگوید صبح شده و دیگری یقین نکند و یا خیال کند شوخی میکند و هم تحقیق نکند و کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد و بعد بفهمد صبح بوده
هفتم: کسی که به گفته کسی که شرعا گفته او برایش حجت بوده یا به اشتباه معتقد بوده و به خبر او که حجت است افطار کند و بعد معلوم شود مغرب نبوده است
هشتم: اگر کسی یقین کند که مغرب شده و افطار کند و بعد بفهمد مغرب نبوده است ، ولى اگر در هواى ابرى به گمان اين كه مغرب شده افطار كند، بعد معلوم
شود مغرب نبوده، قضا لازم نیست .
نهم: اگر برای رفع تشنگی آب را در دهان مضمضمه يعنى آب در دهان بگرداند و بى اختيار فرو رود که در این صورت قضای روزه بنابر احتیاط است، ولى اگر فراموش كند كه روزه است و آب را فرو دهد يا براى وضو مضمضه کند و بى اختيار فرو رود ، قضا بر او واجب نیست .
دهم: کسی جهت اکراه یا اصطرار یا تقیه افطار کند اگر خوردن یا آشامیدن یا جماع باشد اگر غیر آب چیز دیگری را به دهان برد وبی اختیار فرو برد همچنین آب داخل بینی کند و بی اختیار فرو برد قضا براو واجب نیست.
مضمضمه زیاد مکروه است بهتر است بعد از مضمضمه ۳ مرتبه آب دهان را بیرون بریزد.
اگر کسی حال خود را بداند که بعد از مضمضمه آب وارد گلویش میشود نباید مضمضمه کند٬ اما اگر مضمضمه کرد و آب فرو نرفت قضا لازم نیست.
اگر شخصی تحقیق کند که صبح شده یا نه و کاری کند که روزه را باطل میکند انجام دهد بعد معلوم شود صبح بوده قضا لازم نیست
اگربرای وقت مغرب شک کند نباید افطار کند ولی اگر شک کند که صبح شده یا نه پیش از تحقیق هم میتواند کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد.
